Nie każde działanie niezgodne z przepisami to przestępstwo. Czasem może to być wykroczenie, przewinienie administracyjne albo po prostu nieporozumienie. Źródło zdjęcia: Pixabay.
Może to brzmieć jak scenariusz z filmu, ale takie sytuacje naprawdę się zdarzają. Przesłałeś dalej cudzy plik bez zgody autora, nie zgłosiłeś dochodu z zagranicy, przewiozłeś przez granicę coś, o czym myślałeś, że to zwykły prezent. I nagle dowiadujesz się, że złamałeś prawo. Co robić, kiedy nie działałeś z premedytacją, a mimo to grożą ci poważne konsekwencje?
W pierwszym odruchu możesz poczuć szok, złość, strach albo chęć natychmiastowego „naprawienia” sytuacji. To naturalne, ale emocje mogą prowadzić do pochopnych decyzji. Unikaj impulsywnych reakcji: nie dzwoń do potencjalnych świadków, nie publikuj niczego w internecie, nie działaj pod wpływem presji. Opanowanie pozwoli ci lepiej zadbać o swoje interesy.
Zbieranie i porządkowanie informacji to kluczowy etap. Spisz dokładnie, co się wydarzyło – najlepiej jak najszybciej, zanim szczegóły zaczną się zacierać. Zabezpiecz wszelkie dokumenty, wiadomości, maile, faktury, zdjęcia lub nagrania związane ze sprawą. Nawet pozornie drobny szczegół może mieć znaczenie w postępowaniu karnym. Świadkowie często zmieniają zdanie, a techniczne ślady – np. dane z telefonu czy komputera – z czasem mogą zniknąć.
Nawet jeśli intencją jest tylko „wyjaśnienie” sytuacji, taki kontakt może zostać odebrany jako próba wpływania na zeznania lub zastraszania. W skrajnych przypadkach można zostać oskarżonym o utrudnianie śledztwa. Właściwym miejscem na tłumaczenie się i wyjaśnienia jest rozmowa z prawnikiem i ewentualnie – później – z organami ścigania w odpowiedniej procedurze.
Nie każde działanie niezgodne z przepisami to przestępstwo. Czasem może to być wykroczenie, przewinienie administracyjne albo po prostu nieporozumienie. W polskim prawie karne są tylko czyny wyraźnie opisane w kodeksie karnym lub innych ustawach, które przewidują kary. Czasem granica między „błędem” a „czynem karalnym” jest bardzo cienka – np. różnica między nieumyślnym a umyślnym działaniem. Dlatego w takich przypadkach warto skonsultować się z adwokatem, który oceni, z czym tak naprawdę mamy do czynienia.
Jeśli zostaniesz wezwany na przesłuchanie jako świadek lub podejrzany, pamiętaj, że masz prawo milczeć. Możesz też odmówić odpowiedzi na niektóre pytania – i to nie jest żadnym przyznaniem się do winy. Organy ścigania mają obowiązek poinformować cię o tych prawach, ale nie zawsze robią to jasno. Bez znajomości akt sprawy i przepisów łatwo powiedzieć coś, co będzie potem trudne do odkręcenia. Dlatego warto dobrze się przygotować przed jakimkolwiek wystąpieniem procesowym.
Szczerość i chęć współpracy mogą działać na twoją korzyść, szczególnie jeśli rzeczywiście nie miałeś świadomości, że robisz coś niezgodnego z prawem. Jednak ta współpraca powinna być przemyślana i poparta strategią. Spontaniczne „przyznawanie się do wszystkiego” bez analizy sytuacji często bardziej szkodzi niż pomaga. Organy ścigania nie zawsze mają pełny obraz sprawy – to, co dla ciebie jest niewinną pomyłką, dla nich może wyglądać jak działanie z premedytacją. Dlatego ważne, by działać rozważnie.
Nieświadome popełnienie przestępstwa nie oznacza, że nie poniesiesz żadnych konsekwencji – ale nie oznacza też, że wszystko jest stracone. W prawie karnym liczy się nie tylko to, co zrobiłeś, ale również twoje intencje, postawa i sposób działania po ujawnieniu sytuacji. Im szybciej podejmiesz rozsądne i świadome kroki, tym większa szansa, że uda się ograniczyć skutki prawne.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz