Kontrowersje wokół książki o bezpiece. Adam Węsierki promuje w powiecie tucholskim "Toksyczną agentura"

Podczas promocji najnowszej książki Adama Węsierskiego pt. "Toksyczna agentura" dyskutowano o celu publikowania nazwisk tajnych współpracowników z lat 1956-1989. Dlaczego historyk zdecydował się nawet na ujawnienie adresów, pod którymi dziś... nierzadko mieszkają rodziny współpracowników bezpieki? – Czy pomyślałeś o rodzinach, które nadal żyją i mogą być napiętnowane? – usłyszał autor. Węsierski broni swojej decyzji i zapowiada dalsze publikacje.

„Należał do najbardziej szkodliwych konfidentów na terenie gminy Gostycyn”, „Organista w parafii tucholskiej (…). Donosił na duchownych, w tym na ikonę pomorskiego patriotyzmu księdza Józefa Wryczę”, „Potrafił donosić na osoby, z którymi łączyły go relacje koleżeńskie” – tak brzmią fragmenty opisów konfidentów ujawnionych na kartach nowej książki Adama Węsierskiego pt. „Toksyczna agentura”. Autor ujawnia ponad 200 nazwisk współpracowników bezpieki.

Piszesz o naszym środowisku, wymieniasz nazwiska ludzi, których w większości nie ma – chociaż niektórzy może jeszcze są – oczywiście w negatywnym świetle. Mam jedną wielką wątpliwość. (…) Ci ludzie często już odeszli, ale ich rodziny zostały tutaj w Tucholi. Żyją tu rodziny, żyją sąsiedzi. Wiadomo jaka jest mentalność ludzi w tak małym miasteczku. Czy nie zdajesz sobie sprawy, że te rodziny mogą być dziś, po latach, napiętnowane? Nawet przez sąsiadów? Dobrze, że tę historię ujawniamy... (…) Ale dajmy tym rodzinom żyć

– zwrócił uwagę uczestnik spotkania promocyjnego w Tucholskim Ośrodku Kultury.

Co odpowiedział historyk? Jak uzasadnia publikację adresów współpracowników bezpieki? Tego można się dowiedzieć z lektury nowego numeru "Tygodnika Tucholskiego"!