Jeż z jabłkiem na grzbiecie to jeden z charakterystycznych obrazków z dziecięcych książeczek. Jeże jednak jabłek nie jedzą - a to tylko jeden z mitów, które nadal pokutują w społeczeństwie na temat tych zwierząt. Niestety te pożyteczne stworzenia są narażone na szereg niebezpieczeństw.

"Dokąd tupta nocą jeż?" - te słowa piosenki programu "Domowe przedszkole" stały się bardzo popularne. Nie da się ukryć, że ulubioną "jeżową" porą jest właśnie noc: to wtedy zwierzęta polują i to bynajmniej nie na jabłka, z którymi są przedstawiane w dziecięcych książeczkach. Lubią pędraki, chrabąszcze i inne owady, ślimaki oraz dżdżownice, nie pogardzą też małymi płazami i gadami, a także drobnymi ssakami. Jeże to wyjątkowo pożyteczne zwierzęta, lecz jest ich coraz mniej, uznano je za gatunek zagrożony. Nie mają wielu naturalnych wrogów: są nimi kuny, borsuki, lisy, sowy, puchacze i sroki. Ograniczaniu ich populacji winni jesteśmy my, ludzie. To my wybudowaliśmy osiedla i miasta, zabierając jeżom ich naturalne środowisko. Często te dzikie zwierzęta trafiają w pobliże siedlisk ludzkich, gdzie chcą znaleźć pożywienie. Niestety, poszukiwanie jedzenia nierzadko kończy się dla nich śmiercią.

System obronny jeża polega na tym, że zwija się w kulkę. W perspektywie licznych zagrożeń, które na nie czyhają - chociażby rozpędzonego samochodu - to nie wystarcza. Dlatego zwierzęta potrzebują pomocy człowieka. W tę zaangażowali się Agnieszka i Emil Śliżewscy z Tucholi. Postanowili uświadomić innych, jak mogą pomóc jeżom - szczególnie teraz, gdy nadchodzi czas zimowej hibernacji zwierząt i nieprzygotowane osobniki czeka tragiczny koniec.

Obszerny artykuł na ten temat publikujemy w nowym "Tygodniku". Jak poznać, że jeż potrzebuje pomocy? Tego dowiesz się zarówno z lektury nowego numeru, a także grafik Fundacji JeKo, które udostępnili nam Agnieszka i Emil Śliżewscy z Tucholi. Zamieszczamy je poniżej.

Jak wykonać "stołówkę dla jeża"?