Zenon Korytowski w piątkowy wieczór (16 listopada) był obecny na wyjątkowym wernisażu. Zgromadzonych licznie gości witał ze swoich autoportretów...

„Lubił mówić i umiał mówić. Przyszedł ten moment, że zamilkł. Pozostały obrazy, które są wszędzie”. To część dłuższej wypowiedzi Marii Korytowskiej, która przemawiała do bardzo dużego grona gości przybyłych na wernisaż. Wystawa miała być w pewnym stopniu podsumowaniem 55 lat pracy twórczej Zenona Korytowskiego, a on sam miał w niej uczestniczyć. Niestety, przybrała wymiar retrospektywny...

Wystawiliśmy 28 obrazów Zenona Korytowskiego oraz dwie prace z 1955 roku jego nauczyciela – Krzysztofa Candra. Obrazy powstałe od 1985 roku wpisują się w tradycję koloryzmu polskiego, wcześniejsze utrzymane są w formie kubistycznej. Wystawa ma ustalony kierunek zwiedzania, dzięki czemu możemy w prosty sposób dostrzec, jak ewoluowało malarstwo artysty na przestrzeni lat

– tłumaczy Agnieszka Joppek, organizatorka wystawy z ramienia Tucholskiego Ośrodka Kultury.

Wśród zbioru prac znajduje się aż 8 różnych autoportretów, które Korytowski chętnie malował. Jeden z nich, jak tłumaczy syn Adam, ojciec stworzył z przymrużeniem oka. Malarz spogląda na widza nieco groźnie, a obraz nosi tytuł „Artycha”. Inny autoportret powstał już w 2018 roku, na krótko przed śmiercią. Na wystawie czeka także jeden obraz, którego artysta nie zdążył dokończyć – „Skrzypaczki” oraz... zagruntowane przez Korytowskiego, puste płótno. To właśnie na nim swoje podpisy i rysunki zamieścili uczestnicy wernisażu. Podkreślmy, że w piątkowy wieczór na sali wystaw było ich bardzo dużo.

Wystawa potrwa do 14 grudnia. Dlaczego wernisaż odbył się akurat 16 listopada? Kto wybrał tę datę? Kto w trakcie spotkania wspominał Korytowskiego? Gdzie w Europie niedługo odbędzie się wystawa prac Mistrza? Duży artykuł na ten temat znajdziecie w najnowszym "Tygodniku". Zapraszamy do obejrzenia internetowej fotorelacji.