Zamknij

Zaliczka czy zadatek - jak zabezpieczyć swoje interesy?

13:06, 05.10.2018 ARTYKUŁ SPONSOROWANY Aktualizacja: 13:08, 05.10.2018

Zarówno zaliczkę, jak i zadatek płacimy w momencie zawierania umowy. Podstawową cechą, która łączy ze sobą oba te terminy, jest ich przeznaczenie – środki te wpłacane są na poczet wykonywanej w przyszłości umowy. Kiedy zatem mamy do czynienia z zadatkiem, a kiedy z zaliczką, i co je tak naprawdę różni? Na te pytania odpowiadamy w dalszej części artykułu.

Czym jest zaliczka?

Zaliczka to częściowa opłata za zamówiony towar lub usługę, która ma zostać wykonana. Specyfiką zaliczki jest to, że w określonych sytuacjach podlega zwrotowi. Odstępując od umowy, gdy zapłaciliśmy już sprzedawcy lub usługodawcy zaliczkę, druga strona jest zobowiązana zwrócić nam ją w całości. Podobnie dzieje się w przypadku, kiedy to sprzedawca decyduje się odstąpić od umowy - ma bowiem obowiązek zwrócić wpłaconą przez nas wcześniej kwotę. Zaliczka zatem zawsze podlega zwrotowi, jeśli transakcja nie dojdzie do skutku. Bez wyjątku z czyjej winy tak się stało. Jeśli transakcja z kolei zostaje zakończona sukcesem, nabywca musi jedynie dopłacić różnicę między kwotą zaliczki a całkowitą wartością zamówienia.

Przykład:

Piotr Nowak zamówił w sklepie ze sprzętem RTV/AGD nowoczesny telewizor LED. Sklep pobrał zaliczkę w wysokości 10% wartości produktu, ponieważ musiał ściągnąć go z magazynu z Japonii. Po 3 tygodniach okazało się jednak, że Piotr znalazł sobie inny telewizor w innym sklepie dostępny na miejscu i zrezygnował z realizacji transakcji. Sklep ma zatem obowiązek zwrócić mu wpłaconą zaliczkę. Ma natomiast prawo potrącić dla siebie opłatę pokrywającą poniesione już koszty (np. transport telewizora z Japonii), ale tylko w sytuacji, gdy nie wyklucza tego zapis w umowie.

Czym jest zadatek?

Zadatek to z kolei zabezpieczenie wywiązania się z umowy, którego celem jest zabezpieczenie interesów obu stron zawartej umowy. W razie niewykonania umowy przez jedną ze stron druga strona ma prawo od niej odstąpić i zatrzymać zadatek, a nawet żądać sumy dwukrotnie wyższej. Zadatek najczęściej stosuje się w przypadku umów dotyczących bardzo wartościowych przedmiotów, jak nieruchomości czy samochodów. Najważniejszą różnicą w stosunku do zaliczki jest to, że zadatek nie podlega zwrotowi.

W sytuacji, gdy nie posiadamy całej sumy i nie mamy pewności, czy uda nam się ją zebrać w krótkim czasie, warto zdecydować się na pożyczkę krótkoterminową lub ratalną. Wpłata zadatku lub zaliczki pozwoli na rezerwację towaru lub usługi będącej wyjątkową, niespodziewaną okazją, która może już nigdy się nie powtórzyć.

Przykład:

Anna Kowalska znalazła mieszkanie na rynku wtórnym, które postanowiła kupić. W biurze nieruchomości podpisała umowę ze sprzedawcą. Sprzedawca pobrał od niej zadatek w wysokości 10% wartości mieszkania, który ma być zabezpieczeniem, że Anna wywiąże się z umowy. Sprzedawca musi bowiem wycofać ogłoszenie o sprzedaży. Jeśli kobieta zrezygnuje z zakupu mieszkania, wówczas straci wpłacony zadatek. Jeśli jednak to sprzedawca wycofałby się z transakcji, to Anna otrzymałaby od niego dwukrotność wpłaconego przez siebie zadatku. Wyjątkiem od tej reguły byłaby sytuacja, w której obie strony porozumiałyby się co do tego, że w razie nieudanej transakcji zadatek zostanie zwrócony temu, kto go wpłacił, bez możliwości jego dwukrotnego powiększenia.

Podsumowanie: Zaliczka a zadatek – różnice

- Zaliczka podlega zwrotowi, jeśli umowa nie zostanie dotrzymana – nie ma znaczenia, z czyjej winy;

- Zadatek jest bezzwrotny – chyba że strony ustalą inaczej w umowie;

- Informacja o zadatku musi się znaleźć w umowie – w przeciwnym razie jakiekolwiek wpłaty są traktowane jako zaliczki;

- Wysokość zadatku i zaliczki wynosi zwykle 10%. Nie może wynosić 100% wartości przedmiotu umowy.

(artykuł sponsorowany)
facebookFacebook
twitterTwitter
wykopWykop
0%